پارت18

بومگیو به نشانه ی قبول کردن سر تکون داد..سوبین دستش رو زد رو شونه بومگیو و گفت:هی!دیگه قراره باهم دوست باشیم...البته اگه منو ببخشی. و یه لبخند کوچیک زد.
ویوی بومگیو:
چرا یهو عوض شد؟نکنه نقشه کشیده باز؟نه،نه...چرا انقدر بی اعتمادی بومگیو؟!داشتم با افکارم کلنجار میرفتم که صدای یونجون،منو به خودم اورد:خوب بریم دیگه!از گشنگی مردم.
هر سه نفرمون راه افتادیم. یونجون گفت بریم اون رستوران کوچیکی که دوتا کوچه باهامون فاصله داره.صاحبش یه پیرزن مهربونه! وقتی 14 سالم بود اونجا کار میکردم، ولی بنا به دلایلی دیگه اون جا کار نمیکنم.
سوبین:هوی!هوی بومگیو!کر شدی؟..یهو متوجه شدم سوبین داره صدام میکنه.سرم رو بلند کردم تا بهش بفهمونم حرفش رو بزنه.سوبین:میگم...الان دوستیم دیگه؟مگه نه؟ سرم رو به نشونه ی تایید تکان دادم.
یونجون:خوب امیدوارم دو روز دیگه دوباره نیفتید به جون هم و بلند خندید.
واییی چقدر گوگولی میخنده! تا حالا این ساید ازش رو ندیده بودم!تو مدرسه به نظر آدم سردیه...البته از دور!
در طول راه کلی خندیدیم و رفتیم غذا خوردیم. نمیدونم چرا نمیتونستم از یونجون چشم بردارم...آههه بیخیال بومگیو انقدر بهش فکر نکن،اون فقط یه دوسته...همین!


این پارت رو چون گشادیم اومد کوتاه نوشتم😃
راستی کاور فیکو هم عوض کردم...قشنگه؟